Sunday 1 January 2017

ક્ષણ

ક્ષણનાે સાક્ષાત્કાર કહાે કે સમય ને સંજાેગનો પ્રસાદો  ,
           માહ્યલામાં રમતાં રમતાં મે દુનિયાં જે નિહાળો છે..

સ્વાર્થનું પાણો પોતો  નિ:સ્વાર્થ આંખાેને ભાળો છે..
ટિકિટ લઇને બેઠા જે ટ્રેનમાં ,

          તે કાેઇક જંક્શને અટકો ગયેલ લાગો છે..

માનસાયતનાં જ્યાં દોવા થતાં હાેય ત્યાં..

           લાઇટ નો નકલો સિરિજ લટકતો જાણો છે..

        

No comments:

Post a Comment