વસવસો નહીં.. ઉમંગોનો તડકો લઈને જીવું છું.....

            આખેઆખા અસ્તિત્વનો ભરમાર સતત લઈને જીવું છું...

તોતિંગ ભયને સંકેલુ પળવારમાં કોરાણે....

            છે તબીબ સાથે, એટલે જ મારું આકાશ લઈને જીવું છું...

વરસી શકુ ભરપૂર તેવું ભોમ છે સંગાથે...

           તેથી જ આરપાર નહીં, સદંતર એકાકાર થઈને જીવું છું.....

તરવું નહીં, ડૂબવું બને છે  વહાલના એ દરિયામાં..

       હર ક્ષણના પોણા ભાગની ઉજવણી કરીને જીવું છું....

શ્વસી શકુ એ શ્વાસને....સતત શ્વાસની સાવ અડોઅડ.....

           મારામાં મારી તેથી જ બાદબાકી કરીને જીવું છું....

મિત્તલ પટેલ

"પરિભાષા"